Al weken ben ik van plan om weer eens te beginnen met hardlopen. Of misschien moet ik beter zeggen: joggen, want zo hard loop ik nou ook weer niet. Het is een sport die ik altijd graag heb gedaan. Vroeger ook voor de prestatie en inmiddels gewoon lekker als ontspanning. Lekker buiten zijn, in de natuur, je hoofd even helemaal leeg maken, fysiek tot je grens gaan en het grote voordeel: je kan het altijd gewoon even doen. of elk tijdstip van de dag, je hebt er niemand voor nodig. Gewoon gaan als je in hebt. Maar…
Het begin is zo lastig! Herken je dat? Vol moed haal je weer je sportkleding uit de onderste lade, ergens in de garage vind je ook nog jouw loopschoenen, een beetje verstoft. Je verlaat je huis, misschien zet je nog de een of andere activity-tracker aan. Want ja, je moet natuurlijk later kunnen terugkijken en aan de hele wereld via Facebook of Strava laten zien, dat je het ECHT gedaan hebt!
Dus hier zijn we dan, je start met lopen. En terwijl je vooraf nog zo gemotiveerd was, beginnen op de eerste meters al twijfels op te komen. Iedereen die ooit hardgelopen is, zal dit herkennen. Jeetje wat voelt het zwaar. Waar ben ik aan begonnen? Mijn voeten doen zeer, rotschoenen, ik hap naar lucht en krijg mijn adem niet onder controle. Ben ik te snel begonnen? Mijn spieren voelen loodzwaar en eigenlijk zegt alles in mij: STOPPEN! Je kan dit niet.
Wie geeft dit signaal? Is het mijn lichaam, zijn het mijn spieren of mijn longen of zijn het de stemmetjes en negatieve gedachten in mijn hoofd die mij tegenhouden? De angst, die mij verlamd, mijn adem laat versnellen omdat ik bang ben dat ik het niet kan. Dat ik mijn geplande route niet zou kunnen lopen en vroegtijdig moet stoppen. De interne stemmetjes die mij van alles vertellen, waarom ik hier niet goed in ben. Vul het zelf maar in. Je zal het herkennen.
Ik zet door, loop verder en herken deze belemmerende gedachten. Ik breng mezelf bewust in een soort trance. Ik focus op de dingen om mij heen, verplaatst mijn aandacht. En ik kom langzaam in een flow, ik loop opeens vanzelf. Net als op een automatische piloot.
Wat heb ik gedaan? Ik heb bewust gefocust op wat er is en wat mijn doel is. De stemmetjes in mijn hoofd positieve in plaats van negatieve verhalen laten vertellen. De kracht om dit te herkennen en er vervolgens iets aan te doen, voelt ontzettend fijn.
Wil je dit ook leren? Laat ons erover babbelen. Hardlopen is allen een voorbeeld – dit werkt voor alle beperkende overtuigingen.
